- тоғытпа
- зат. Қойды кірәлінге салатын жер; купка. Жаз айында жайлауда т о ғ ы т п а салынды (С.Ләмбеков, Әке жолы, 108).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
тоғытпа
Смотреть что такое "тоғытпа" в других словарях:
балқытпа — зат. Балқитын зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
әмсе — 1 (Алм., Кег.; Талд.: Сарқ. Гв.) әрдайым, әрқашан. Жүгеріміз су жоқтықтан, ә м с е сирек шығады (Талд., Гв.). Жұмысымыз ә м с е осылай (Алм., Талд.). –Қорқытпа, мен қорқып болғам! – деді Асқар қызарақтап. – Таудың басында тұрып етегінде не боп… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүрме — (Қост., Жанг.) шөп ысырғыш ағаш. Біз с ү р м е м е н шөпті шошаққа тартамыз (Қост., Жанг.). [Түрікше сүргу тырма; тас сырғытпа (Тур. рус. сл., 1977); чув. сүре тырма (Чув. рус. сл., 1985)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ілгешек — … 2. ауыс. Іліп қақпа, қағытпа, шымшыма. – Осы бір і л г е ш е к сөзің ай сенің. Мың өлең жазса да, сен оздың емес пе бәрібір? (Б.Нұржекеев, Күй толғақ, 102) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
